Monday, September 24, 2007

Naar een nieuwe taaléénheid

Hebt u zich ook al gestoord aan de manier waarop toppolitici in België ons absoluut hun eigen nationale identiteiten in de maag willen splitsen? Vindt u, net als ik, dat het wel genoeg geweest is met al dat gezever over Vlamingen en Franstaligen, en hoe die wel zogezegd sterk van elkaar zouden verschillen? Begrijpt u ook al lang dat klassenverschillen verdoezeld worden door altijd maar te focussen op de belangen van “de Vlamingen” en “de Franstaligen”? Of is dat nieuw voor u, en gaan uw ogen nu open?
Op lange termijn kunnen we sowieso best overschakelen op het Engels als eerste taal voor iedereen in “Belgenland”. Er komen steeds meer mensen bij in België die noch het Frans noch het Nederlands als moedertaal hebben. Waarom zouden we hen moeten verplichten onze moedertalen te leren? Misschien is België wel gewoon soms een tussenstop voor hen, op weg naar een ander land. En waarom zouden we dan van hen verwachten dit idee op te geven? In alle landen waar veel mensen een Germaanse taal als moedertaal hebben, is de logische stap het Engels volop aan te leren en er op termijn de eerste taal van te maken. Het Engels wordt steeds belangrijker als taal in de wereld. Waarom zouden we zoiets tegenhouden? Zoiets kan alleen maar ultraconservatief gedrag in de hand werken, stemmen voor het Vlaams Belang, Vlaamse gezinnen en Vlaamse cultuur, Vlaamse muziekjes, Vlaamse klauwers en Vlaamse bonden.
Maar... hoor ik de critici al zeggen, komt er dan geen cultuurimperialisme? De Engelstaligen die hun eigen culturen weten op te dringen? Juist niet, denk ik dan. De culturele diversiteit kan er alleen maar groter door worden. Eindelijk zullen atheïsten en religieuzen elkaar werkelijk leren kennen, eindelijk zullen moslims en christenen in kunnen zien hoe weinig ze wel verschillen van elkaar. Eindelijk zullen Europeanen of onderdrukten elkaar beginnen te verstaan. Leve het taaluniversalisme, leve het Engels!

Wat maakt iemand anarchistisch?

Volgens mij heeft het vooral met een gevoel te maken ergens bij te horen. Als men zich weinig thuis voelt in de anarchistische beweging gaat...