Monday, January 7, 2008

Libertarische liberalen : voor meer vrijheid of veel te autoritair?



Libertarische liberalen zetten zich vaak in voor een maatschappij met vergaand liberalisme, een minimale staat op economisch vlak en uitgesproken negatief individualisme. Ze zoeken meer vrijheid in meer markteconomie. Maar hoe rechts of vrijheidsgezind zijn ze?

Bekende libertarische liberalen in Vlaanderen zijn Jean-Marie Dedecker, Jurgen Verstrepen en Hugo Coveliers. Het zijn dus erg rechtse mensen lijkt wel, en ze zijn gevaarlijk want electoraal suksesvol. Maar zijn ze dan wel zo libertarisch en liberaal? Of is dat een fabel? Zijn ze misschien eerder uiterst rechts?
Zeker is alvast dat ze een heel andere visie op vrijheid hebben dan libertaire linksen (ik had misschien ook kunnen schrijven : libertarische linksen, maar ik beschouw de term libertarisch als weinig links). Libertaire linksen hebben namelijk een duidelijke afkeer van kapitalisme en rechts denken of handelen. Ze geloven dat individuele vrijheid en sociale vrijheid goed samengaan, en dat daar waar het niet zo is, dingen veranderd moeten worden. Ze zien autoritair gedrag als tegengesteld aan vrijheid, en dan vooral sociale vrijheid, en begrijpen dat zo'n gedrag kan voortkomen uit angst voor vrijheid.

Libertarische rechtsen onderscheiden zichzelf vaak van meer conservatieve rechtsen door zich uit te spreken voor meer liberalisering in kwesties als abortus, holebirechten en euthanasie. Dit vormt ook gedeeltelijk het sukses van Jean-Marie Dedecker. Met zijn eigen lijst is Dedecker intussen goed voor ongeveer een vijfde van de Vlaamse stemmen, ook al zou hij bij verkiezingen nu misschien slechts 1 op 10 stemmen of zo binnenhalen. Toch geeft dit aan dat het rechts-libertarische denken een zekere populariteit verwerft, en dat links meer zal moeten nadenken over het concept vrijheid.

Het is al te gemakkelijk om het idee van meer linkse vrijheid af te doen als een centrum-links of links-liberaal idee. Markteconomie en vrijheid gaan daarvoor te slecht samen, wie dat wel gelooft trapt in de val van liberale ideologie en propaganda.
In een column van Het Nieuwsblad van bijna een jaar geleden werd Jean-Marie Dedecker, één van de bekendste politici in Vlaanderen, zelfs gewoonweg afgeschilderd als “een volbloed libertaire anarchist wie het geen moer kan schelen wie het met wie doet, of homo's kinderen adopteren en terminaal zieken eigenhandig de stekker uit het stopcontact trekken.” Dank u wel dames en heren van Het Nieuwsblad voor jullie, ahum, grondige en eerlijke politieke analyses. U bent natuurlijk volledig neutraal in de berichtgeving en, ahum ahum, objectief.

Ronald Paul, presidentskandidaat uit Texas, is binnen de Amerikaanse Republikeinse partij ook bezig om meer ruimte te scheppen voor rechts-libertarisme. Hij is onder andere voorstander van een terugkeer naar het vooroorlogs isolationisme en wil de VS terugtrekken uit de VN en de NAVO. Hij maakt zo goed als geen kans om de volgende president van de VS te worden, maar rechts libertarisme is in het Westen aan een opmars bezig. Het electoraal sukses van Pim Fortuyn in Nederland had er ook nooit kunnen komen indien Fortuyn niet had gestaan voor het idee van meer zogezegde vrijheid in de samenleving.

Wat maakt iemand anarchistisch?

Volgens mij heeft het vooral met een gevoel te maken ergens bij te horen. Als men zich weinig thuis voelt in de anarchistische beweging gaat...