General Motors produceert te veel wagens. Zoveel auto's dat er naar het schijnt sprake is van een mogelijk faillissement tenzij, na de VS, ook Europese staten GM helpen. De Vlaamse regering zou alvast bereid zijn om een staatswaarborg van 200 tot 300 miljoen euro te geven als reddingspoging voor Opel Antwerpen. Dat is de prijs die de overheid wil betalen voor 3000 op de tocht staande jobs in de auto-industrie.
Van de in de Belgische parlementen vertegenwoordigde partijen wil enkel Groen! voorwaarden aan de staatswaarborg koppelen, het Groene parlementslid Jef Tavernier wil dat Opel Antwerpen milieuvriendelijkere auto's produceert maar stelt de staatswaarborg op zich niet in vraag. Politici zitten dankzij de economische crisis op de knieën voor de auto-industrie, nemen protectionistische maatregelen en laten over het algemeen toe dat nationalisme de internationale arbeidersbeweging verzwakt. De overheidsmaatregelen die men in de Westerse landen neemt komen vooral de eigen auto-industrieën ten goede.
Wie gehoopt had dat de rol van Koning auto stilaan uitgespeeld was in Vlaanderen komt bedrogen uit. Massaal investeren in openbaar busvervoer en de groeiende populariteit van De Lijn helpen niet. Films over de klimaatopwarming als die van Al Gore, Nic Balthazar en (minder gekend) Brian Tokar om milieubewustzijn te verhogen bieden geen soelaas. De vele vraagtekens bij de geplande Oosterweelverbinding in Antwerpen maken het verschil niet. Koning auto staat er weer en kent wel vele narren maar weinig tegenstanders van de mobiliteitsmonarchie.
In Brussel en Antwerpen waren er een jaar geleden per honderd inwoners meer auto's ingeschreven dan in de meeste andere Europese steden. Brussel telde meer dan vijftig auto's en Antwerpen meer dan veertig auto's per honderd inwoners. In een land als België met zijn goedkoop en uitgebreid openbaar vervoersnetwerk betekende dat een kleine ramp. Fijn stof of schade voor het leefmilieu en verkeersonveiligheid in de drukke straten van de grootsteden weerhielden de vele inwoners van Antwerpen en Brussel er niet van om een eigen wagen te hebben. Grootschalig gemotoriseerd verkeer plaatste ons regelmatig in de file en de vervuilde lucht.
Men zou denken dat zo'n situatie mensen er toe aanspoort om het bezit en het gebruik van de auto meer in vraag te stellen. Men zou verwachten dat individuen en groepen in opstand zouden komen tegen de vaak grote afstanden tussen woon- en werkplaats, of dat mensen het openbaar vervoer goedkoper of gratis zouden willen maken. De uitstoot van broeikasgassen door auto's bedreigt mee het voortbestaan van de menselijke soort, en ook nu al lijdt de gezondheid van mensen stevig onder het grootschalige autoverkeer. Hoe meer auto's op de weg, hoe groter de kans op ongevallen ook wordt.
Meer jobs in de auto-industrie betekent niet noodzakelijk minder armoede of welzijn, het betekent vooral meer tijd die vrijkomt voor een mogelijk nuttige tijdsbesteding. Maar het wagenpark blijft het veruit grootste park van Vlaanderen en Brussel, en de lobbygroepen van de mobiliteitsindustrie bestendigen de status quo in de Europese wijk van de Belgische hoofdstad, op het Wereld Economisch Forum in Davos en elders.
