Sunday, May 22, 2016

Gustav Landauer en de plattelandscommune

"Laten mensen zich verenigen, zich inzetten voor municipaal socialisme, voor verbruikers- en woningbouwcoöperaties; laat ze openbare tuinen en bibliotheken opzetten, de stad verlaten, het land bewerken, eenvoudig leven om ruimte te winnen voor de weelde van de geest, organiseren, voorlichting geven, zich inzetten voor nieuwe scholen en proberen de kinderen te veroveren; maar het blijft allemaal vernieuwen van dingen die er al waren, als het niet in een nieuwe geest en vanuit het terugveroverd binnenland gebeurt." Dat schreef Gustav Landauer in 1901, in een tijd dat steeds meer anarchisten en utopisten plattelandscommunes begonnen te bevolken, later kwamen er ook de sociale kibboetsen in Israël. Met veel van deze experimenten op het platteland heeft men echter gefaald in het streven lang te blijven bestaan. Zonder onder meer een nauwe samenwerking met wat meer stedelijke bewegingen blijft het daarbij ook moeilijk standhouden.

Wat maakt iemand anarchistisch?

Volgens mij heeft het vooral met een gevoel te maken ergens bij te horen. Als men zich weinig thuis voelt in de anarchistische beweging gaat...