Vanuit liberale of rechtse kringen komt er steeds vaker het verwijt dat de linkerzijde aan cultuurrelativisme lijdt. In een recent opiniestuk voor Knack schrijft Jean-Marie Dedecker bijvoorbeeld: "Tsjetsjeense islamitische vrouwen hebben op honderd jaar tijd blijkbaar
nog geen millimeter textiel of genot gewonnen. De westerse beschaving
ligt plots een meter onder de zeespiegel, en de emancipatie van de vrouw
op de bodem van de oceaan. We kijken politiek correct weg, want
godsdienstvrijheid primeert op vrouwenrechten. Tunnelvisie van
cultuurrelativisten. Als je je identiteit laat afhangen van een stuk
stof komen er vodden van".
Ik heb me afgevraagd waar dat steeds terugkerend verwijt van te lijden aan cultuurrelativisme vandaan komt. Met het postmodernisme van Lyotard, Derrida en andere academici is er enige invloed van cultuurrelativisme geweest in linkse kringen, groot was die impact echter niet. Maar binnen de wereldwijde linkerzijde wordt er behoorlijk wat kritiek geleverd op de Westerse cultuur, en het is nu net die cultuur die in Westerse liberale of rechtse kringen gezien wordt als meerderwaardig aan andere culturen. Het verwijt van te lijden aan cultuurrelativisme is dus eigenlijk soms een wat verborgen huldebetoon aan de Westerse cultuur geworden.
Een blog van Rafa Grinfeld, libertair en gericht op sociale, democratische en gemeentelijke vrijheden.
Sunday, September 4, 2016
Subscribe to:
Posts (Atom)
Wat maakt iemand anarchistisch?
Volgens mij heeft het vooral met een gevoel te maken ergens bij te horen. Als men zich weinig thuis voelt in de anarchistische beweging gaat...
-
door Murray Bookchin Dit is één van Murray's laatste teksten, deze zomer stierf hij na een lang leven van toegewijd links activisme en v...
-
Dit is een tekst die in 2005 en net voor de dood van de neo-nazi Bert Eriksson geschreven werd. Het gaat om een moderne geschiedschrijving v...
-
”Geen politici, enkel politiek”, dat idee vormt de basis voor een Alternatieve politieke week tijdens de tweede week van juli in het zuidoos...