Het einde van de verrechtsing in België

Sinds kort is er een voorlopig (?) einde gekomen aan de verrechtsing in België. Links van partijen als de CD&V en MR wordt er electoraal beter gescoord dan vroeger, rechts ervan slechter.

Wat zien we nu echter? De beleidsmakers willen niet mee met de Belgische bevolking. Er wordt nog altijd krampachtig vastgehouden aan het vroegere beleid, zeker in Vlaanderen. Als we af mogen gaan op recente verkiezingsresultaten en peilingen, dan is het Vlaams Belang een partij die nu minder dan 15% van de stemmen haalt in Vlaanderen. In Brussel of Wallonië staat het VB nergens, het is er totaal onpopulair en extreem-rechts krijgt er helemaal geen voet aan de grond.
In de grootste steden zijn het vooral de Sociaal-democraten die scoren. Bijna overal in die steden leveren sp.a en PS de burgemeester. Dit alles hoeft ons niet te verwonderen. Zoals Mikhail Bakoenin (de collectivistische anarchist) al wist, is het vooral op gemeentelijk vlak dat de wensen van mensen duidelijk worden. Op lokaal vlak zijn mensen een stuk bewuster van de problemen en de politieke kwesties die zich voordoen dan van die dingen op nationaal vlak. Toch hebben de Sociaal-democraten en die grote steden weinig in de pap te brokken als het over beleidsvorming gaat, zeker in Vlaanderen. Een project als de Lange Wapper kent weinig draagvlak in en buiten Antwerpen, toch is de bouw ervan nog niet afgevoerd.

Betere milieumaatregelen? Bij de bevolking is er een wil te vinden om er iets mee te doen. Maar partijen als CD&V, N-VA, MR en anderen liggen enorms dwars. Het onverdoofd slachten van dieren? Ik kan me niet voorstellen dat er een democratisch draagvlak voor bestaat in Belgenland. Maar de beleidsmakers laten het passeren. Het is iets waar het VB mee kan en wil scoren.. het protest tegen dat ritueel slachten, net als met de contestatie tegen de bouw van de Lange Wapper, maar immobiliteit en inertie op dit vlak zijn troef bij de beleidsmakers.

Of wat te denken van de hoge intresten bij leningen, de uit de pan swingende huurprijzen, de miljonairs in dit land en de zeer hoge lonen voor een klein deel van de bevolking? Het zou me verwonderen als daar allemaal een democratisch draagvlak voor te vinden is. Enorm veel mensen in België blijven lid van de vakbonden, maar die organisaties krijgen weinig inspraak. Het aantal sociale woningen blijft klein en ze worden er niet goedkoper op. Wie een huis wil kopen op afbetaling door een lening aan te gaan betaalt zich blauw aan de banken. De grootste bedrijven en de hen steunende partijen blijven het voor het zeggen hebben in België. De particratie viert hoogtij in dit land, de democratische principes worden met de voeten getreden. Representatieve democratie? Waar blijft dan de representatie? Het einde van de verrechtsing in België? Dan is dat toch niet het geval op beleidsvlak.

Doel : van dorp tot kleine stad?

Ben ik voor het behoud van het dorp Doel? Ik ben er nog altijd niet zeker van. Mij lijkt het zinniger als Doel probeert uit te groeien tot een kleine stad.



Doel bevindt zich in een zeer geürbaniseerde en heel geïndustrialiseerde regio. Het contrast tussen het dorp Doel (waar nog bijna niemand woont) en de grootstad Antwerpen is bijvoorbeeld enorm. Zelfs Beveren en Melsele zijn eigenlijk kleine steden.
Heeft het dan zin om van Doel een leefbaar dorp te maken of moeten we meer aan lange-termijn-denken en fysieke decentralisatie doen? Zeker in Antwerpen-stad is er meer nood aan open ruimte, gezonde lucht en groenvoorziening. Maar we zien een evolutie naar het tegendeel : Antwerpen-linkeroever wordt meer en meer volgebouwd en krijgt steeds meer autoverkeer, ook Antwerpen-noord verandert in snel tempo met zijn lofts en nieuwe horeca, na het oude Zuid komt er in Antwerpen een Nieuw-Zuid, in het stadsdeel Zurenborg plant men een nieuwe woonwijk van 2500 extra bewoners, de plannen voor de Lange Wapper zijn nog altijd niet afgevoerd.
Als ik aan een andere ruimtelijke ordening denk, denk ik vooral aan het volgende : een fysieke decentralisatie van Antwerpen-stad en een opwaardering van Beveren-stad tot een plek voor andere cultuur en goed leven, een stop op de havenuitbreiding en op termijn zelfs een inkrimping van het havengebied, het sluiten van de kerncentrale in Doel, het ontwikkelen van ecotechnologie die aangepast is aan de noden van een geürbaniseerde regio, en op termijn het verminderen van de urbanisatiegraad in de regio Antwerpen/Beveren.
Antwerpen en Beveren behoren tot de grootste gemeentes in België. Er is dus nogal wat woonruimte hier, en zeker nieuwkomers met een laag inkomen zijn meer dan welkom om hier te komen wonen en een betaalde job te zoeken en vinden. Maar deze regio heeft ook nood aan een duurzame ruimtelijke ordening en een sociaal-ecologisch verantwoorde inplanting van woongebied en industrie. Deze regio heeft nood aan een ruimtelijke ordening die beter tegemoetkomt aan de vereisten van rechtstreeks-democratische besluitvorming in stadswijken, een duidelijk andere ruimtelijke ordening en een geheel andere economie zijn daarvoor onontbeerlijk.