Met de binnen het Vlaams Belang niet verhoopte verkiezingsuitslagen van 8 oktober, was het uitkijken naar wat de nieuwe strategie van het VB zou worden. Er is niet veel nieuws onder de zon. Filip Dewinter en Frank Vanhecke lijken nog steeds een grote greep op de partij te behouden : met andere woorden... de partij blijft de inspiratie zoeken in het “nieuw-rechtse” gedachtegoed van Alain de Benoist en co.
Wat er nieuw is aan het gedachtegoed van het VB en andere rechtse partijen is echter ook nooit zo duidelijk. Rechts heeft nu eenmaal de neiging om steeds weer oude wijn in nieuwe zakken te zijn. En van een reactionaire beweging als het Vlaams Belang hoeft men, jammer genoeg, nooit veel vernieuwing te verwachten. Dat het VB zichzelf zal moeten vernieuwen om te kunnen blijven groeien staat echter vast. Dat het VB pogingen doet om de strategie van de Republikeinse partij van George W. Bush te kopiëren, lijkt me ook niet erg geslaagd. Bush wordt immers steeds minder populair, en niet alleen buiten de Verenigde Staten.
Op een moment dat iedereen in België de mond vol heeft van de nieuwe film van Al Gore, slaagt het VB er in te doen uitschijnen dat de opwarming van de aarde een uit de lucht gegrepen idee is. Dat is vooral een idee van hardliner Filip Deman, die zichzelf graag meer op de voorgrond zou willen werken binnen de partij, maar van wie algemeen geweten is dat hij daar te weinig schrander voor is.
En ex-journalist Dewinter of voorzitter Vanhecke, wat doen zij? Ze halen hun oude stokpaardjes boven : het anti-communisme, het afgeven op de islam, en de Vlaamse onafhankelijkheid als “realistisch” idee dat ingaat tegen de “kunstmatigheid” van België. Daarnaast behouden ze hun door de marxist Antonio Gramsci, en het nieuw-links van 1968, geïnspireerde “metapolitieke” en “nieuw-rechtse” strategie : de eigen ideëen via media en andere cultuurinstellingen verspreiden in de hoop dat ze populairder worden. Het parlementarisme is nooit erg in trek geweest bij het VB, daarvoor is de partij te weinig geïnteresseerd in parlementaire democratie en regeringswerk.
Dat Vlaanderen als republiek echter nog kunstmatiger is als constructie dan de monarchie Belgïë, wil men bij het VB niet inzien. Het koningshuis blijft immers zeer populair in Vlaanderen, en meer dan 175 jaar geschiedenis van België vaagt men niet zomaar op één dag weg, wat sommige media ons ook zouden willen doen geloven, zo simpel is het niet. Dat links en de islam gecompliceerder in elkaar steken dan het VB laat uitschijnen, wil men ook niet weten bij de partij.
“Veronderstel dat Caroline Gennez in Deurne, met 70.000 inwoners zo groot als Mechelen, 43,5 % van de stemmen haalt, een vooruitgang met 5,6 %. Dan is er toch niemand in Vlaanderen die betwist dat mevrouw Gennez het initiatiefrecht heeft om een informatieronde te starten? Nee dus. Men praat niet met het VB. Maar in Hoboken wordt wel met de maoïsten van de PvdA gepraat! Stalinistische revisionisten die ontkennen dat het communisme miljoenen doden op het geweten heeft. Elke niet-socialist zou zich moeten schamen om aan dit beleid deel te nemen.”, dat zei Filip Dewinter onlangs in een interview met Het Nieuwsblad.
De manier waarop Dewinter elke vorm van communisme in een negatief daglicht stelt, is walgelijk. Ook anarchistische en andere libertaire vormen van communisme worden op deze manier gediscrediteerd. Het wordt dan ook tijd dat er in de media meer duidelijkheid geschept wordt rond de geschiedenis van het communisme. Dat bijvoorbeeld elke aanhanger van Stalin of Pol Pot ook het recht heeft gekregen om zichzelf zonder blikken of blozen communist te noemen, is ongeveer even onnozel als Nazisme een vorm van socialisme noemen. Wie de beginperiode van het communisme (cfr.de negentiende eeuw) bestudeert, merkt al snel dat het om één van de meest interessante stromingen uit die tijd ging. Dat daarna de begripsverwarring in verband met politieke termen volop is toe beginnen slaan is niet de schuld van links. Rechts is daar meer schuldig aan dan links.
Ook de manier waarop het Vlaams Belang zit af te geven op de islam is meer dan ongenuanceerd. Moslimanarchisten en andere progressieve moslims worden volop gestigmatiseerd door het VB, nooit heeft het Vlaams Belang de moed om een aantal positieve kenmerken van de islam in de verf te zetten. Nooit worden islamitische culturen in hun historische context geplaatst, nooit heeft het VB het over de gelijkenissen die er bestaan tussen de eigen conservatieve ideëen en die van ultrapatriarchale moslims. Dat anti-militarisme en anti-terreur niet alleen een toekomst hebben buiten, maar ook binnen de islam, is iets dat Dewinter en co. niet geweten willen zien. Het VB blijft de partij van het zwart-wit denken.
Rafa Grinfeld
