Het CAP heeft het communalisme ontdekt. Oh ja? Leest men bij het CAP dan ook de werken van de communalist Murray Bookchin tegenwoordig? Organiseert men misschien studiereizen naar Scandinavië, waar communalisme een kleine aanhang heeft verworven? Nee hoor. Raf Verbeke, één van de voortrekkers bij het CAP, meent te moeten waarschuwen voor “paars communalisme”. In het “paars communalisme” is er aandacht voor “stedelijkheid” (de megalopolis om meer precies te zijn), en ook nog een beetje voor vormen van stedelijk/gemeentelijk zelfbestuur. En dus is het communalisme verdacht.
Er zou zelfs een traditie binnen de Gentse Sociaal-democratie zijn die naar communalisme verwijst en tot de 19de eeuw teruggaat! Geeft Verbeke ons een goede historische bron in deze kwestie? Nee, het geheel blijft voorlopig raadselachtig. Even raadselachtig als de band tussen Stalin en Marx of die tussen socialisme en nationaal-socialisme. Ja, even raadselachtig als de 1 mei vieringen van het VB. Het geheel is even raadselachtig als de greep van trotskisten op het CAP, het socialisme van SP.a-dissident Erik De Bruyn en de rol van Peter Terryn binnen het CAP en het ALF. Want wie begrijpt eigenlijk nog wat de Marxisten willen in Vlaanderen? En wie begrijpt er Verbeke zijn analyses? Misschien wel diegenen die vaak wat aan gebrekkige geschiedschrijving doen met de hulp van een Google-zoekmachine. Maar wie nog?
Ter illustratie citeer ik nu Raf Verbeke (kijk op 24 september, website van het CAP) : “Meer dan elders is het Gentse socialistisch syndicalisme vergroeid met het paars communalisme. De verkiezingen van 8 oktober hebben net een boost gegeven aan dat communalisme en een kloof duidelijk gemaakt tussen stad en platteland. Het platteland stemt rechtser, de steden linkser. Die vaststelling keert al 120 jaar terug natuurlijk. Patrick Janssens verwijst er naar in zijn analyse van de SP.a-opdoffer van 10 juni. Maar gans Vlaanderen is verstedelijkt. De werkende klasse woont al lang op de buiten. Het politiek leven blijft in de meeste plattelandsgemeenten gedomineerd door CD&V.”
Een blog van Rafa Grinfeld, libertair en gericht op sociale, democratische en gemeentelijke vrijheden.
Wat maakt iemand anarchistisch?
Volgens mij heeft het vooral met een gevoel te maken ergens bij te horen. Als men zich weinig thuis voelt in de anarchistische beweging gaat...
-
door Murray Bookchin Dit is één van Murray's laatste teksten, deze zomer stierf hij na een lang leven van toegewijd links activisme en v...
-
Dit is een tekst die in 2005 en net voor de dood van de neo-nazi Bert Eriksson geschreven werd. Het gaat om een moderne geschiedschrijving v...
-
”Geen politici, enkel politiek”, dat idee vormt de basis voor een Alternatieve politieke week tijdens de tweede week van juli in het zuidoos...