Ook Spirit wordt meer Antwerps

Bettina Geysen is de enige kandidaat-voorzitter bij Spirit, ze is net als bijna iedereen binnen Spirit een overtuigde linksliberaal, en dus komt er normaal gezien geen tegenkandidaat. Spirit heeft zogezegd nood aan nieuwe boegbeelden, die vooral het socio-economische programma van de partij kunnen belichamen. Tijdens hun zoektocht kwamen partijkopstukken Els Van Weert, Bert Anciaux en Geert Lambert daarom uit bij Geysen. De 38-jarige voormalige topvrouw van de VRT is sinds begin dit jaar lid van Spirit, en een gemediatiseerd bekend iemand. Geysen : "Ik wil meewerken aan een goed, degelijk en inspiratievol bestuur voor Vlaanderen".
Onder Geysen haar leiding werd TV1 in 2005 het betere kijkcijfers halende Eén. Daarna werd ze als directeur Nieuwe Media verantwoordelijk voor het ontwikkelen van de visie en strategie van de nieuwe media-activiteiten van de VRT. Vorig jaar werd ze als “onafhankelijke” actief voor Spirit. Spirit : “In haar thuishaven Lier duwde ze de lijst Lier Leeft van Els Van Weert. De samenwerking tussen Els Van Weert en Bettina Geysen verloopt sindsdien erg goed.”
Daarmee hebben we de zoveelste bekende partijpolitieke vertegenwoordiger die de provincie Antwerpen uitkoos om er in actief te zijn. Na Gerolf Annemans, Filip Dewinter, Anke Vandermeersch, Marie-Rose Morel, Hugo Coveliers, Jurgen Verstrepen, Mimount Bousakla, Bart De Wever, Ludo Van Campenhout, Dirk Van Duppen, Marc Van Peel, Inge Vervotte, Caroline Gennez, Patrick Janssens, Erik De Bruyn, Els Van Weert, Mieke Vogels en Bart Staes is er nu dus Bettina Geysen. Geysen speelde tot voor kort vooral een politieke/staatkundige rol in de Antwerpse stad Lier.
Kent u de naam van de burgemeester van Hasselt, Oostende, Brugge, Kortrijk of Lokeren? Wellicht niet altijd. De hiërarchische partijpolitiek is nu eenmaal nauw verbonden met de mediatisering van Antwerpen, de grootste stad van Vlaanderen én ook de provincie met het grootste aantal Bekende Vlamingen. Een groot probleem lijkt me dat, want de macht verschuift steeds meer naar één provincie en grootstad. De mensen laten zich vertegenwoordigen door Antwerpenaars, ook al kennen ze die enkel vanuit de media. Ze laten vaak het discours over de politieke besluitvorming over aan beroepspolitici en de gemediatiseerde inwoners van de stad of de provincie Antwerpen. En de linkerzijde doet er aan mee.
De televisiedemocratie die Vlaanderen rijk is wordt steeds Antwerpser en regionalistischer. We denken niet zelf na over politiek maar laten dat over aan staatssocialisten, staatsecologisten en andere politici. We geven niet zelf vorm aan onze gemeentes en gemeenschappen, maar laten de beeldbuis zijn werk doen. Ons denken over politiek wordt steeds meer bepaald door de televisie en andere massamedia, en we kunnen ons niet meer inbeelden dat het anders kan want de massamedia hebben onze kijk op de werkelijkheid vervormd.
We willen geen werkelijke politieke vertegenwoordiging, maar stellen ons tevreden met het afstaan van politieke macht aan anderen zonder dat ze herroepbaar is. We laten ons niet meer informeren in onze wijken en buurten maar luisteren naar het discours van politici op televisie. Dat is jammer genoeg de situatie in het Vlaanderen van vandaag en morgen.