We worden ermee om de oren geslagen : sp.a en Groen! doen het slecht in de peilingen. In deze tekst draai ik de situatie om en ga ik er soms van uit dat de twee partijen het relatief goed doen daarin, veel beter dan de SLP van Geert Lambert of de Pvda van Peter Mertens bijvoorbeeld. En wat als men het altijd zo zou benaderen? Wellicht zouden er dan ook veel meer mensen groen en rood gaan stemmen. De mensen volgen nu eenmaal graag modetrends, de verburgerlijking van de Vlaamse samenleving leidt ertoe dat mensen vooral stemmen voor partijen die het goed doen in peilingen.
In Brussel en Wallonië zit het groene Ecolo in een stijgende lijn in de peilingen? Waarom? Modetrends, en niet veel anders dan dat. Mij maak je niet wijs dat Vlaanderen veel rechtser is dan Wallonië. De PS vind ik ook maar een rotpartij. En als een mens ziet hoe hard kopstukken van Ecolo soms hun best doen om mainstream te lijken, dan begint een mens zich ook wel vragen te stellen. Ecolo wordt steeds meer een partij als de andere. Hoe beter die partij het doet in de peilingen, hoe minder de partij mensen zal aantrekken die Ecolo een linksere en alternatievere koers willen doen varen.
“Wellicht door hun interne tegenstellingen blijven de Vlaamse socialisten het slecht doen in de peilingen.”. Dat las ik zonet op de website van De Morgen. De krant La libre Belgique heeft een peiling gehouden en de resultaten zijn bekendgemaakt... “Deze keer tikken ze af op 13,7 procent, nog een stuk slechter dan hun desastreus verkiezingsresultaat van 2007 (16,3 procent).” 16,3 procent is al “desastreus” dus voor de sp.a.
Daar valt wel iets voor te zeggen naturlijk. De top van de sp.a is volledig mainstream. Men zou dan verwachten dat de partij meer stemmen zou halen. Maar als men kijkt naar wie er bij die top zit? Dan wordt het toch al duidelijker? De top van de sp.a bestaat uit niets anders dan elitaire intellectuelen. Minister Kathleen Van Brempt bijvoorbeeld... wie wil daar mee uit eten? Wat moet men daar tegen zeggen tijdens het eten? En wie wil daarmee op reis? Stel dat je als man met Kathleen Van Brempt en Freya Van den Bossche op reis bent... wat moet je daar dan tegen zeggen? Of stel dat je als vrouw met Johan Vande Lanotte en Frank Vandenbroucke op reis bent? Wat ga je dan in hemels- of helsnaam doen?
De sp.a top is in grote mate vervreemd van potentiële kiezers : de leden van de sp.a top zijn elitair, komen over als academisch, gebruiken een taal die veel mensen niet begrijpen. De vrouwen van de sp.a top zijn afstandelijk, koel en beredeneerd. De mannen ervan lijken vaak op rondlopende personal computers.
En wat te denken van de partij Groen! ? 6,6 procent haalt ze in de nieuwe peiling, de kiesdrempel zullen de Groenen wellicht bereiken. Is dat slecht voor een alternatieve partij in het huidige Vlaanderen? Mij lijkt het van niet. Als Groen! 10 procent haalt, stapt het misschien weer mee in een nieuwe regering. Om daarna te zakken naar drie procent of zo. Wie zit daar allemaal op te wachten? Ik alvast niet. Interesseert het mij om meer groene politici in het parlement te zien debatteren op televisie? Ook al niet.
Groene of linkse jongens kunnen meer uitrichten buiten het parlement dan in het parlement. En van het op de beeldbuis willen verschijnen, daar kunnen ze het best meestal van wegblijven. Vrouwen in het parlement? Dat interesseert me ook niet. De vrouwenbeweging laat al genoeg haar agenda dicteren door parlementairen.
De televisie dicteert ons doen en laten in Vlaanderen, elke dag weer. VTM doet de Vlaming stemmen voor rechts-liberale partijen als Open Vld en Lijst Dedecker. Internet doet ons verloren lopen in de informatiesamenleving. Religie houdt de kiezers weg van links. Wat heerst is de status quo en de verrechtsing. Mij verbazen de slechte peilingen voor bepaalde partijen niet.
Een blog van Rafa Grinfeld, libertair en gericht op sociale, democratische en gemeentelijke vrijheden.
Wat maakt iemand anarchistisch?
Volgens mij heeft het vooral met een gevoel te maken ergens bij te horen. Als men zich weinig thuis voelt in de anarchistische beweging gaat...
-
door Murray Bookchin Dit is één van Murray's laatste teksten, deze zomer stierf hij na een lang leven van toegewijd links activisme en v...
-
Dit is een tekst die in 2005 en net voor de dood van de neo-nazi Bert Eriksson geschreven werd. Het gaat om een moderne geschiedschrijving v...
-
”Geen politici, enkel politiek”, dat idee vormt de basis voor een Alternatieve politieke week tijdens de tweede week van juli in het zuidoos...